Sponsoring rozliczany na zasadach barteru

Spółka z o.o. (dealer samochodów) podpisała z klubem sportowym prowadzącym działalność gospodarczą umowę sponsoringu. Na jej podstawie wynajmuje klubowi samochody, a w zamian ten świadczy na jej rzecz usługę reklamową. Świadczenia są ekwiwalentne. Strony rozliczają się na zasadzie barteru. Czy spółka postępuje prawidłowo, zaliczając do przychodów czynsz najmu wynikający z faktur wystawianych klubowi, a do kosztów uzyskania przychodów koszt usług reklamowych wynikający z faktur otrzymanych od klubu?

Naszym zdaniem, spółka postępuje prawidłowo, zaliczając do przychodów czynsz najmu wynikający z faktur wystawianych klubowi, a do kosztów uzyskania przychodów koszt usług reklamowych wynikający z faktur otrzymanych od klubu.

Sponsoring jest to rodzaj współpracy pomiędzy podmiotami (stronami umowy sponsoringu). Zwykle każdy z nich uzyskuje określone korzyści i jednocześnie ponosi określone koszty.

W ujęciu cywilistycznym umowa sponsoringu należy do kategorii umów nienazwanych. Możliwość jej zawarcia wynika z ogólnej zasady swobody umów, sformułowanej w art. 353¹ Kodeksu cywilnego. W praktyce umowa sponsoringu może przybrać formę tzw. sponsoringu właściwego lub sponsoringu niewłaściwego. Jeżeli umowa zawarta między stronami przewiduje, że w zamian za przekazanie określonych świadczeń (np. środków pieniężnych, rzeczy bądź usług), sponsor otrzyma od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym (np. rozpowszechnianie informacji o produktach, towarach lub usługach sprzedawanych przez sponsora), to taką sytuację określa się mianem sponsoringu właściwego. Natomiast cechą sponsoringu niewłaściwego jest brak świadczenia wzajemnego ze strony sponsorowanego. Ze względu na swój charakter sponsoring niewłaściwy jest zbliżony do darowizny.

Przyjmuje się, że sponsoring może być rozliczany na zasadach barteru, który przewiduje, że strony umowy nie rozliczają się w formie pieniężnej, lecz dokonują wzajemnych świadczeń o charakterze niepieniężnym. Sponsorowany w zamian za świadczenie usług reklamowych uzyskuje od sponsora np. inną usługę lub świadczenie rzeczowe. Istotną cechą umowy barterowej jest jej ekwiwalentność.

W analizowanej sytuacji spółka podpisała z klubem sportowym prowadzącym działalność gospodarczą umowę sponsoringu. Na jej podstawie wynajmuje klubowi samochody, a w zamian ten świadczy na jej rzecz usługę reklamową. Świadczenia są ekwiwalentne. Spółka wystawia klubowi faktury za najem samochodów, a klub wystawia spółce faktury za usługę reklamy.

Przychód z tytułu świadczenia usługi

Należy zauważyć, że do barteru stosuje się przepisy o sprzedaży. Wobec tego umowa barterowa powoduje powstanie przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 3 updop.

Naszym zdaniem, moment uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży usług w ramach umowy barterowej należy ustalać na zasadach ogólnych, tzn. tak jak w przypadku innej, zwykłej sprzedaży usług dokonywanej w ramach działalności gospodarczej. Oznacza to, że za datę powstania przychodu uważa się dzień wykonania (częściowego wykonania) usługi, nie później niż dzień m.in. wystawienia faktury.

Koszt zakupu reklamy

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się m.in. koszty zakupu reklamy. Tego rodzaju koszty nie zostały wykluczone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie powołanego art. 16 ust. 1 updop. Koszty związane ze sponsoringiem są więc zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Z interpretacji organu podatkowego

"Koszty związane ze sponsoringiem co do zasady mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Istotą sponsoringu jest bowiem określona transakcja zamienna - w zamian za określone profity sponsorowany reprezentuje oraz reklamuje swojego sponsora zazwyczaj poprzez prezentowanie jego nazwy i logo na stroju sportowym. Oczywiście wydatek może być zaliczony do kosztów podatkowych jedynie wówczas, gdy jest celowy i nie został wyłączony z puli kosztów przez ustawodawcę, a tak jest w przypadku poniesionego wydatku na sponsoring klubu piłki ręcznej »X« przez Spółkę. Wydatki na sponsoring są w istocie wydatkami na zakup świadczeń reklamowych. Sponsorowany - w zamian za pieniądze - świadczy na rzecz sponsorującego usługę reklamową, która to usługa jest związana z działalnością Spółki".

(interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 lutego 2020 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.550.2019.1.PB)

Tak więc, w rozpatrywanym przypadku koszty reklamy wynikające z faktur wystawionych przez sponsorowany klub sportowy mogą być w spółce zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.